Gece Göğünde Çıkış Yaraları

Ocean Vuong’dan T.S Eliot Şiir Ödülüne layık görülen benzeri olmayan bir şiir kitabı.
Ocean Vuong, bu ilk şiir kitabında ailesi, sevgilileri ve henüz bir çocukken terk ettiği ülkesi üzerinden bir tür otobiyografi oluşturuyor. Bir göçmen olmanın ne anlama geldiğini, cinsel yönelimini ve yaşadığı aile içi gerilimleri samimiyetle ve bütün çarpıcılığıyla ortaya koyuyor. Kişisel travmalardan tarihe ve mitolojiye kadar farklı alanlarda büyük bir beceriyle
gezinirken okuru hayal gücüyle de büyülüyor. Romantizmden utanmayan, savaşın dehşetine ve tarihin sessizliğine bakmaktan korkmayan Vuong’un şiirleri adeta nesilden nesile geçen travmalardan çıkış yolu arayan bir şairin fısıltılı dualarına dönüşüyor.
Şiddetin, ötekileştirilmenin ve yerinden edilmenin mirasıyla yılmadan yüzleşen bu özgün söz ustası; zamana, bedene ve kimliğe yaklaşırken kullandığı üslubuyla Gece Göğünde Çıkış Yaraları’nı Amerika'dan çıkan en önemli şiir kitaplarından biri yapmıştır. 2017 yılında T.S. Eliot Şiir Ödülü başta olmak üzere birçok ödül kazanan bu eser farklı dillere çevrilmiştir.
İngilizceden çeviren Gökçenur Ç.
ÖDÜLLER VE ÖVGÜLER
2017 T. S. Eliot Ödülü
2017 Forward Prize Ödülü
2017 Thom Gunn Ödülü
2016 Whiting Ödülü
“Vuong’un geçmişi çağırmak ve korumak için kelimelerin büyüsünü kullanma ve kalemi kağıda basarak ailesini “yok oluştan
geri döndürme” yeteneği kusursuz” — THE NEW YORK TIMES
“Vuong’u okumak bir balığın hareketini izlemek gibidir. İngilizce’nin çeşitli akımlarını güçlü bir sezgiyle yönetir.” — THE NEW YORKER
“İnsan varoluşunun ham acılarını ve sevinçlerini
zarafetle yakalayan bir başyapıt.” — BUZZFEED
“Vuong, Pound’dan bir anı ölümsüzleştirme yeteneğini alıyor.” — POETRY
“Gece Göğünde Çıkış Yaraları, kısa sürede aşkla yıpranacak türden bir kitap. Kitaba geri dönmek için her sayfayı buruşturmak,
her bir satırın altını çizmek isteyeceksiniz çünkü her kelimesi
büyük bir güçle yankılanıyor.” — LITHUB
“Vuong, şaşırtıcı imgeler (tarlada siyah bir piyano,
Caravaggio tablosundan çıkan bir çoban) yaratıyor ve dizelerindeki sessizlikleri sözleri kadar güçlü bir şekilde konuşturabiliyor. İster savaş, ister aile ya da seks hakkında yazıyor olsun, hep bir kayıp önsezisiyle yazıyor…”
— THE NEW YORK TIMES